Ռեկրեացիոն ռեսուրսները (լատ. recreatio- վերականգնում բառից) մարդկանց արդյունավետ հանգստի կազմակերպման, կենսական ուժերի վերականգնման և զբոսաշրջության հիմքն են: Դրանք բնության այն օբյեկտներն ու երևույթներն են, որոնք կարելի է օգտագործել հանգստի, զբոսաշրջության և բուժման նպատակներով:
Ըստ օգտագործման բնույթի` տարբերում են առողջարարական, զբոսաշրջության, մարզական և մասայական տեղական հանգստի կազմակերպման ռեսուրսներ: Ռեկրեացիոն ռեսուրսները կարող են լինել բնածին (ծովերի, գետերի, լճերի ափեր, հանքային ջրեր, անտառներ, լեռնային շրջաններ) և անթրոպոգեն՝ մարդու կողմից ստեղծված․ (պատմաճարտարապետական հուշարձաններ և տեսարժան այլ վայրեր):
Ընդունված է տարբերել տարածքի ռեկրեացիոն գործունեության չորս հիմնական տիպ:
Ռեկրեացիոն-բուժական տիպ։ Սրա դեպքում օգտագործում են բուժիչ ջրերը, ցեխերը, կլիմայի հարմարավետ պայմանները, արևի և ջրային լոգանքների ընդունում:
Ռեկրեացիոն — առողջարարական տիպ։ Օգտագործում է ծովերի, գետերի, լճերի, ջրամբարների լողափերը, անտառներն ու զբոսայգիները:
Ռեկրեացիոն-սպորտային տիպ։ Այն ներառում է լեռնադահուկային, առագաստանավային սպորտը, լեռնագնացությունը:
Ռեկրեացիոն-ճանաչողական տիպ։ Սա հիմնված բնական և մշակութային տեսարժան օբյեկտների և լանդշաֆտների վրա: Թանգարանների, պատկերասրահների, հուշարձանների հաճախում, որսորդություն, հատապտուղների հավաքում:
Մարի Ղազարյան 